Diclehan Baban neden intihara teşebbüs etti?

Yayın Tarihi : 10 Aralık 2016

11972

Yeşilçam artistlerinden Diclehan Baban, bir süreden beri kaldığı arkadaşı Handan Adalı'nın evinde, 17 tane hap alarak yaşamına son vermek istedi.

Diclehan Baban, «Bu olayda bir sebep aramayın, çünkü yok» diyordu. Oysa ruhi bir buhran geçirdiği belliydi. Hapları almadan önce her tarafını tırmık içinde bırakmış, dövünmüş, kendini yerden yere atmıştı. Bütün vücudu, yüzü, gözü çizik ve çürüklerle kaplıydı. "Sevmiyorum... Sevemiyorum!.. Sevme gayretini gösterdiklerimin maskeleri düşüyor. Kimse samimi değil. Bütün inançlarım bir yerde tükeniveriyor. Yıkılıyorum.»

Diclehan Baban yattığı yerden kesik kesik konuşuyor, konuşması zaman zaman bir inilti halini alıyordu. Ağlıyordu, hıçkırıyordu. Rengi kül gibiydi. Yeşilimsi, iri çekik gözleri bütün canlılığını kaybetmişti. Gözkapakları morluklarla kaplıydı. Boyasız, soluk dudakları acıyla kıvrıldıkça başucundakiler üzülüyordu.

Bir süreden beri arkadaşı Handan Adalı'nın evinde kalan Diclehan Baban, intihara teşebbüs etmiş, daha önce de bir mektup yazıp bırakmıştı. Sonra 17 adet hap birden yutuvermişti. Gerisini hatırlamıyordu.

Handan Adalı eve döndüğünde, gece saat 2.00'ydi. Halının üzerinde kıvrılıp yatan Diclehan'ı görünce onun fazla alkol aldığını sanmıştı. Fakat yüzünün terli beyazlığı, masanın üzerine bırakılan mektup...

Diclehan Baban'ın hayatının kurtarılmasında, Handan Adalı'nın soğukkanlılığını korumasının büyük payı vardı. Handan Adalı soğukkanlılıkla durumu idare etti, annesine ve kardeşine hemen haber gönderdi. Diclehan Baban ilkyardım hastanesine kaldırılarak, midesi yıkandı. Sonra iğneler... Aldığı hapların birkaç tanesi erimemişti bile. Bareket zamanında yetişilmişti. Hayatı kurtarıldı.

Diclehan Baban neden böyle bir çılgınlık yapmıştı? Onu tanıyanlar, olayı duyunca şaşırıyorlardı. Diclehan, en acılı anlarında bile pervasız olmayı bilirdi.

Diclehan Baban hapları almadan önce, bir veda mektubu yazmış ve kimsenin sorumlu olmadığını belirtmişti. - «Neden hayatınıza son vermek istediniz?» sorusuna genç artist şöyle cevap veriyor:

- «Belki her şey için olduğu gibi intihar teşebbüsümün de bir sebebe dayandığını sanacaksınız. Ama yanılıyorsunuz. Çünkü ortada hiçbir sebep yoktu. Kafamın içi bomboştu. Gerçi babam, 9 yıl önce o gün ölmüştü fakat bunlar birer sebep olamaz. Göreceksiniz bunu yine deneyeceğim, ilk fırsatta ve herkesin beni en mesut sandığı bir anda.»

(Yazı: Erol Dernek - Ses Dergisi - 23 Kasım 1963)